در مقاله قبلی با عنوان "تشخیص هویت با اثر انگشت" سه روش جاری و متداول اسکن کردن اثر انگشت را توضیح دادیم.
این مقاله به شرح روش هایی می پردازیم که از ویژگی های منحصر به فرد کف دست برگرفته شده اند. ویژگی هایی مثل هندسه کف دست و شکل رگها!
در تشخیص هویت از روی ژئومتری دست هم از یک دوربین CCD برای ثبت نقاط کلیدی دست استفاده میشود. در این روش تصاویر دست از بالا و از کنار به دست آمده و مورد پردازش قرار میگیرد. در طی این پردازش، نقاط و خطهایی روی تصویر فرض میشود. از این نقاط و خطوط برای اندازهگیری طول، پهنا و ضخامت هر یک از انگشتها استفاده میشود. سپس سیستم تشخیص هویت این دادههای را در یک بانک اطلاعاتی ذخیره میکند تا بعداً دادههای ورودی برای شناسایی شخص با آنها مقایسه شود.
حالت رگهای هر شخص مانند اثر انگشت او یک ویژگی منحصر بفرد است. وضعیت رگها حتی میان دو دوقلوی همسان هم ناهمسان است.
وضعیت رگها حتی میان دو دوقلوی همسان هم ناهمسان است.
تنها مشخصهای از رگها که با گذشت زمان تغییر میکند، اندازه آنهاست. بنابراین پژوهشگران شرکت فوجیتسو از همین ویژگی برای تشخیص هویت افراد استفاده کردهاند. در روش شناسایی از روی رگها، نور مادون قرمز به کف دست تابانده میشود. با این کار وضعیت رگهایی که زیر پوست قرار دارند به دست میآید.
سپس این مشخصات با دادههای مرجع مقایسه میشود. جزئیات این جریان از قرار زیر است:
هموگلوبین موجود در خون بخشهایی از طیف نور را جذب میکند که طول موج آنها حدود 10×6/7 است. به این ترتیب رگها خطوطی تیره رنگ میشوند و حسگر، اطلاعات تصویر را دریافت و ذخیره میکند.
یکی از برتریهای روش شناسایی از روی وضعیت رگها آن است که نیازی به تماس فیزیکی ندارد و از این نظر روشی پاکیزه است. همچنین میزان دقت آن تا حد قابل قبولی بالاست. به عبارت دیگر درصد خطای آن حدود 00008/0 درصد است.
درصد خطای اسکن کردن رگها حدود 00008/0 درصد است.
بر پایه اعلام شرکت فوجیتسو این روش به ویژه برای مراکز بازرگانی سودمند است. این روش به عنوان یک جایگزین مستقیم و سریع برای انگشت نگاری، با صرفه و دقیق است و اکنون در برخی مراکز به کار برده میشود.
برگرفته از ماهنامه رایانه، شماره 191